O Gabinete apoia o retorno das sobreviventes españolas da violencia de xénero

Por Fernando Rodríguez Santocildes, presidente da subcomisión de Violencia contra a Muller do Consejo General da profesión xurídica.

Unha muller española cun fillo menor ao seu cargo quere regresar de Costa Rica á súa cidade de orixe en España para divorciarse e iniciar unha nova etapa. Ten unha orde de protección para ela e para o seu fillo. Na mesma situación, outra española, amparada por unha orde de protección para ela e para un dos seus fillos, quere regresar do Uruguai: Respecto á súa filla de 7 anos, comparte a patria potestade; sobre o fillo de 17 anos, que non quere volver a España, teno en exclusiva. Unha muller residente noutro país latinoamericano, xa divorciada por unha condena que inclúe medidas de protección ao seu favor, cunha filla menor ao seu cargo, é trasladada a España por ameazas a ambos. Quere aprobar as medidas de protección e regularizar a súa situación unha vez que regrese.

Nestes casos e noutros 42, ofreceuse asesoramento xurídico especializado e gratuíto baixo o amparo da Convenio entre o Ministerio de Asuntos Exteriores, Unión Europea e Cooperación (MAUEC) e a Fundación Abogacía Española asinado en outubro de 2020. As mulleres residentes en España, cando soportan situacións de violencia de xénero, dispoñen dun catálogo de dereitos que foi ampliado e consolidado desde a aprobación da Lei orgánica 1/2004, do 28 de decembro. Este Convenio é un exemplo non só da ampliación, máis de 15 anos despois, de tales dereitos, senón tamén dun fermoso exemplo de colaboración interinstitucional.

La Abogacía Española ten unha función social que desenvolve a nivel institucional, ben mediante actividades en interese da sociedade, ben mediante a defensa e promoción dos dereitos humanos desde a súa Fundación. Concretamente na área de violencia de xénero, canaliza o seu traballo a través dos 36 avogados da Xunta de Galicia Subcomisión de Violencia contra a Muller da Consejo General de la Abogacía Española. Así mesmo, o MAUEC ten entre as súas funcións a prestación de asistencia consular, servizo que se veu reforzado dende a aprobación en 2015 do Protocolo de actuación para a atención ás mulleres españolas vítimas de violencia de xénero no estranxeiro. Entre as catro institucións aseguramos que a muller española ou nai de menores españois, no momento en que estea considerando ou preparando o retorno como vía de saída á situación de violencia que padece, reciba unha asistencia e asesoramento especializado, integrándoa na protección. sistema.español. O que, tendo en conta a complexidade destes casos, tanto xurídicos como psicolóxicos, resulta fundamental. Tamén vai en liña coa demanda constante que levamos facendo nos 11 días de violencia de xénero da Subcomisión: Que a asistencia xurídica preceptiva ás vítimas antes e na formulación da denuncia, ademais dun dereito, sexa un dereito legal. obriga. , para que teña coñecemento do procedemento que se vai iniciar, das súas consecuencias e da súa posibilidade de éxito.

Á hora de traballar, reflexionar e ensinar no ámbito da violencia de xénero adoitamos falar de números para comprender a dimensión da situación. Porén, dende unha mesa como a miña, na que recibo a mulleres, en moitos casos tamén intelectualmente competentes e preparadas profesionalmente, completamente bloqueadas a nivel emocional ou temerosas das situacións de violencia que soportan como poden, o traballo do avogado, a quen de abogado, o de avogado, o de avogado. do avogado, é fundamental.

Precisamente no últimos días de violencia celebrados en Granollers As psicólogas expertas en trauma, María Jesús Taboada Costas e Milagros Molero Zafra, explicáronnos a psicoloxía do testemuño como elemento fundamental na toma de declaración ás vítimas de violencia, aspecto que cobra aínda máis relevancia nestes casos internacionais. Explicaron que a persoa que sofre un suceso traumático prepara a historia da crise nas seguintes 72 horas, momento no que debería recibir axuda psicolóxica especializada. Isto non adoita ocorrer cando as mulleres españolas que residen no estranxeiro non sempre coñecen os seus dereitos en países como Nova Zelanda, Nixeria ou Tailandia, poden enfrontarse a posibles obstáculos lingüísticos ou non dispoñen dunha rede social e familiar propia para reverter a súa situación fóra das nosas fronteiras. . .

Se ademais engadimos que en función da Comunidade Autónoma na que vaia establecer a súa residencia varían as institucións que poden acreditar a súa condición de vítima de violencia de xénero, é aínda máis importante o asesoramento de avogados especializados.