O TS considera xustificadas as gravacións do tempo de descanso dos traballadores

El Tribunal Supremo Considerou que o rexistro dos traballadores no seu tempo de descanso está xustificado para acreditar actos ilícitos dos traballadores.

A cuestión é en que circunstancias pode considerarse lexítimo o uso por parte do empresario deste sistema no marco da potestade de xestión recoñecida polo artigo 20 do Estatuto dos Traballadores, respectando sempre o dereito á intimidade persoal protexido polo artigo 18.1 da Constitución Española.

"Cando hai delito debe primar a persecución do delito do dereito á intimidade", di Gonzalo Vázquez Martínez, avogado que conseguiu a resolución, pero aclara que "hai que analizar caso por caso".

Este caso concreto tratábase dun traballador que prestaba servizos como condutor de autobús para unha empresa de transporte público e que foi despedido disciplinariamente porque, segundo a sentenza, en varias ocasións non lle recolleu o billete a unha muller, á que lle "tocou". fumou varias veces no interior do autobús e ouriñou no exterior do vehículo.

"Os autobuses estaban equipados con tres cámaras que todos os traballadores coñecían e cuxa existencia estaba indicada nos adhesivos dos autobuses debidamente sinalados", aclara Vázquez.

O Tribunal Supremo considera que “algunhas desas condutas ilícitas rexistradas polas cámaras producíronse tras completar unha ruta e antes de iniciar a seguinte. Pero isto non exclúe que un condutor de autobús urbano, unha vez finalizado un percorrido e antes de iniciar o seguinte, cando se atope no interior do seu autobús, poida incorrer en incumprimentos contractuais graves e culpables que afecten ás súas obrigas laborais., o que xustifica que as cámaras continuaron gravando durante eses lapsos de tempo”.

Para o letrado, estar no tempo de descanso "non exclúe que o condutor, cando estea no interior do seu autobús, poida incorrer en incumprimentos contractuais graves que afecten ás súas obrigas laborais e que deriven en infraccións graves".

O Tribunal Supremo declarou que "estaba xustificada a limitación dos dereitos fundamentais en xogo". E engade que os traballadores "foron informados expresamente da instalación do sistema e da súa localización", que tiña como obxectivo "vixiar os actos ilegais de traballadores e terceiros e, en definitiva, a seguridade do lugar de traballo, pero exclúe outro tipo de control laboral que non ten relación coa seguridade".

El Juzgado de Lo Social consideradas legais as gravacións nas que se xustifique o despedimento disciplinario, pero o Tribunal Superior de Justicia de Galicia rexeitou a proba de videovixilancia e declarou nulo o despedimento. Considerou esta proba "contraria á legalidade" argumentando que "non se lles deu información previa, expresa, precisa e inequívoca aos condutores sobre o tratamento dos datos persoais obtidos".